Día da Muller, 8 de marzal
Que a muller teña un día de homenaxe ao ano non debera de extrañarlle a ninguén, de feito celébrase a nivel internacional.
Deixovos unhas imaxes da concentración que se fixo na cidade de Monforte de Lemos.
Fotos na versión en castelán de Castela
Non son feminista, non poido dicir senón miro no diccionario o seu aceptado significado.
Son feminista, tampouco podo dicir que non o vexo, se non o busco, se non o acado, se sego a descoñecer o significado aceptado pola maioría.
Eu vou contarvos quen son.
Non son eu nin ela.
Non son mais que un ser.
Como milleiros e millóns de nós que vivimos neste praneta.
Unha persoa que cando naceu non se cria o que estaba ollando e aínda hoxe 44 anos despois, segue sen crer.
Miraba aos meus semellantes como cousas que falaban e se movían e podía adiviñar os seus pensamentos.
En función diso consideraba a uns bons e a outros malos se que ninguén previamente me falara do ben e do mal.
Percibiao naqueles seres, dende o mesmo momento de/que abrir/ abrín os ollos.
O Post trata das mulleres, certo que me vou polas polas.
Querían que eu fose un pequeno, e nalgún momento ao pouco de vivir eu quería ser igual que un home, coa súa mesma forza, coraxe e habilidade, parecíanme seres fabulosos. E queria deixar ben a muller no escapate do mundo e por iso, dende ben pequena quixen facer cousas de homes.
Eu era a máis valente, dende que a mi ña irmá fixera que lle tivese soamente medo aos lobos.
Inda me lembro cando os oia oulir dende a Fonte da Vila.
Continuarei esta Entrada noutro momento. Se che gustou volve a visitala pra mirar si a enchín.
